Opinie - In het najaar van 2018 contacteerde de VTM-nieuwsdienst me met de vraag om deel te nemen aan een programma over ondernemers. Als ik de goesting voor het ondernemen kan doorgeven, hoef ik daar niet lang over na te denken. Alleen de titel van het programma zat me even dwars. Succesrijk: topondernemers in Vlaanderen. Uiteraard begreep ik die keuze van de programmadirectie wel, maar voor mij mochten de ‘succes’ en ‘top’ achterwege gelaten worden. Succesrijk, wanneer ben je dat eigenlijk? Als je één miljoenendeal hebt gesloten, of als je vijfenveertig jaar lang vrolijk uit bed stapt en je ziel en passie in je werk steekt?
Voor mij is het duidelijk: succesrijk word je pas als je voldoening haalt uit je werk, als het zin geeft aan je leven. Ik ben daarom altijd mijn passie gevolgd. Ik ben begonnen als bedrijfsconsultant, een job waarin ik al meteen mijn liefde voor cijfers en analyses kwijt kon. Toen ik in de jaren negentig met Luc Verelst werkte, was het onze missie om het aannemersbedrijf Verelst te laten evolueren naar projectontwikkeling. Onder de naam Eurinpro hebben we uiteindelijk de hele vastgoedmarkt – ook internationaal – veroverd met innovatieve kantoren en warehouses. Dat het bedrijf na de overname door Goodman in 2006 nog altijd een succesvolle logistieke vastgoedontwikkelaar is, daar ben ik trots op. Met Club Brugge was de opdracht even uitdagend: de club was in 2011 ingedommeld, het was een vzw die zijn naam als topclub niet meer kon waarmaken. Het was een droom om de club weer naar het hoogste niveau te brengen door er een duurzaam strategisch plan voor te maken. Die visie staat tot op de dag van vandaag nog altijd als een huis, en resulteerde de afgelopen jaren in mooie resultaten. Op het moment zelf krijg je er weinig voldoening van, verandering brengen in een organisatie is vaak een heel lastige opdracht. Het voelt voor velen comfortabeler om bij het oude, vertrouwde recept te blijven. Maar van zodra iedereen méé is, en je samen aan een succesverhaal kan werken, komt de voldoening vanzelf.
Is succes dan een synoniem van geluk? Neen, maar het kan er in zekere mate wel toe bijdragen. Ik doe mijn werk met passie, mocht dat niet zo zijn dan zou ik er ongelukkig van worden. Ik ben er trouwens rotsvast van overtuigd dat iedereen zijn rol heeft in onze samenleving, ertoe hoort bij te dragen en er gelukkig van zal worden. “Ask not what your country can do for you — ask what you can do for your country” zei John F. Kennedy bij zijn inauguratie in 1961. Bij die gedachte mogen we gerust wat vaker stilstaan. We hebben niet alleen rechten, maar ook plichten. We fixeren ons wel eens op het cijfer van de werkzoekenden. Maar die 5% is peanuts in vergelijking met de 25% die gezien zijn leeftijd aan het werk zou moeten zijn, maar dat om verschillende redenen niet is. Dat grote aantal inactieven, die moeten we echt aan het werk krijgen als we ons sociaal systeem willen kunnen blijven behouden. Meer zelfs, we moeten ons sociaal systeem nog sterker maken. Hulpbehoevende mensen moeten méér middelen krijgen, net daarom is het belangrijk dat die sociale steun niet versnipperd geraakt. Ik ben er zeker van dat heel veel mensen, mits de nodige begeleiding, wél weer aan de slag kunnen. Er valt zoveel bij te winnen: extra inkomsten voor de overheid - waarmee ze kan investeren in onder meer gezondheidszorg en mobiliteit - , meer middelen voor zij die echt hulpbehoevend zijn en niet zonder sociale steun kunnen, maar bovenal levert werken eigenwaarde op.
Iedereen heeft talenten, het is zaak om ze te ontdekken en te doen waar je goed in bent. Wie een job uitoefent die aansluit bij zijn of haar talenten, zal die job graag doen. En dat is het moment waarop de passie komt bovendrijven. Passie voor je werk, voor jezelf, en voor de samenleving. Dat klinkt beter dan passief blijven, toch?
Comments